• صفحه خانگی
  • >
  • شهری
  • >
  • ناکامی تولید انبوه مسکن در مناطق حاشیه شهر در جذب ساکنان بافت‌های ناکارآمد شهری

ناکامی تولید انبوه مسکن در مناطق حاشیه شهر در جذب ساکنان بافت‌های ناکارآمد شهری

  • ۵ سال قبل
  • 0

مدیرعامل سازمان بازآفرینی فضاهای شهری به ناکامی تولید انبوه مسکن در مناطق حاشیه شهر در جذب ساکنان بافت‌های ناکارآمد شهری اشاره کرد.

مجتبی شاکری‌روش با اشاره به اینکه توجه به الگوی سکونت و سبک زندگی ساکنان در محلات هدف بازآفرینی، ضرورتی است که نمی‌توان در برنامه‌ریزی های تأمین مسکن از آن چشم‌پوشی کرد، گفت: تجربیات گذشته تولید انبوه مسکن در مناطق حاشیه شهر نشاندهنده توفیق مناسب و قابل توجهی در جذب ساکنان بافت‌های ناکارآمد شهری مجاور اینگونه از پروژه‌ها نیست.

مدیرعامل سازمان بازآفرینی فضاهای شهری شهرداری مشهد یکی از دلایل مهم این ناکامی را عدم توجه کافی به ضروریات و الزامات ناشی از سبک زندگی، ویژگی‌ها و توانمندی اقتصادی ساکنان بافتها برشمرد و گفت: برای تولید مسکن متناسب با محلات هدف بازآفرینی، انجام مطالعات اجتماعی به حد کافی و طراحی مدل اقتصادی که بتواند توجیه لازم اقتصادی برای سرمایه‌گذاران را در عین در نظر گرفتن کلیه مشخصه‌های فنی و کیفی ساختمانی فراهم سازد ضروری است.

شاکری‌روش با تاکید بر اینکه طراحی الگوهای اقتصادی اجتماعی جدید و خلاقانه برای تولید مسکن، به‌ویژه در شرایط اقتصادی موجود ضروری است، افزود: باید شرایط متفاوتی را برای جلب و ایجاد انگیزه برای مشارکت کنندگان و سرمایه‌گذاران فراهم ساخت و مبنا قرار دادن اصول مشارکت اقتصادی و سرمایه‌گذاری در تولید مسکن در سایر مناطق شهری هیچ تناسبی با سرمایه‌گذاری در بافت‌های ناکارآمد شهری ندارد.

وی اشاره کرد: تصور نمی‌شود بتوان الگوهای ساخت و تولید مسکن انبوه در سایر نقاط جهان را عینا در کشور بکار گرفت، چرا که ظرف شرایط و اقتضائات کاملا متفاوت است و صرفا می‌توان الگوبرداری را در حد استفاده از تجربیات مثبت و منفی انجام داد و همه بررسی‌ها گویای این حقیقت است که بدون توجه به مشخصه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیستی محلات، انبوه تجربیات ناموفق در تولید مسکن شکل گرفته است.

مدیرعامل سازمان بازآفرینی فضاهای شهری ادامه داد: لذا نمی‌توان هیچ نسخه واحد و یکسانی را برای تولید و تامین مسکن در محلات مختلف ارائه کرد و از همین بابت این موضوع به دشواری و کندی پیش می‌رود چرا که شناخت از محلات هدف بازآفرینی نیز در حال حاضر به حد کفایت مهیا نیست و نیازمند صرف زمان و بررسی‌هایی بسیار دقیق‌تر از برداشت‌های عمومی است.

شاکری‌روش تصریح کرد: واقعیت این است که حتی اگر صرفا با الگوهایی اقتصادی براساس کاهش قیمت تمام شده ساخت و نحوه واگذاری مسکن به‌توان شرایط را به گونه‌ای فراهم کرد که توان اقتصادی ساکنان بافت‌های حاشیه‌ای شهر تناسب داشته و برای این افراد توجیه اقتصادی جابجایی محل سکونت مهیا شود، نامتناسب بودن الگوی ساخت و سکونت با نیازهای ناشی از سبک زندگی، می‌تواند در بهره‌برداری معضلات و مشکلات اجتماعی جدیدی را موجب شود. لذا توجه همزمان به همه ابعاد ضروری است تا امکان برنامه‌ریزی و اقدامی اثربخش، کارآمد و پایدار فراهم آید.

منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری مشهد

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *