یک مدرس دانشگاه گفت: در حال حاضر جای خالی نمادهای شاهنامه در مشهد احساس میشود.
علیرضا قیامتی گفت: با وجود اینکه مشهد و توس خواستگاه شاهنامه محسوب میشود اما جای خالی نمادهای شاهنامه در این شهر احساس میشود.
وی اظهار کرد: مشهد خواستگاه شاهنامه است و ظرفیت بالایی در این زمینه دارد اما یا این وجود نمادهای شاهنامه به عنوان بزرگترین حماسه ملی ایران در این شهر و استان خراسان آنچنان که باید تقویت نشده است.
این مدرس ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی با تأکید بر لزوم هرچه بیشتر دیده شدن نمادهای فردوسی و شاهنامه در کلانشهر مشهد، افزود: می‌توان مشهد را به واسطه وجود فردوسی و اینکه خواستگاه سه حماسه سرای برتر، دقیقی توسی، فردوسی توسی و اسدی توسی است، شهر حماسه‌سراهای ملی ایران زمین خواند.
وی ادامه داد: نمادهای شاهنامه و حماسه در شهر مشهد و خراسان بسیار ضعیف است در حالی که در شهرهای دیگر کشور مثل کرج، لرستان و اهواز بیشتر به شاهنامه پرداخته شده است ضمن اینکه در برخی شهرها همچون اهواز تعدادی گروه شاهنامه‌خوانی مشغول فعالیت هستند و نمادهای شاهنامه بیشتر از شهر مشهد در آنها به چشم می‌خورد.
این پژوهشگر و خراسان‌شناس با بیان اینکه اولویت نخست شهر مشهد، وجود حضرت رضا(ع) است، بیان کرد: در کنار این که موضوع زیارت باید همیشه اولویت شهر مشهد باشد، موضوع فردوسی و شاهنامه نیز باید با ظرافت خاصی مورد توجه قرار بگیرد.
قیامتی تأکید کرد: در این حوزه باید با کمک نخبگان فرهنگی و رسانه‌ها با مدنظر قراردادن دغدغه‌های کارشناسان مذهبی به شناخت بهتر فردوسی پرداخته شود و ضمن آن چهره‌های فرهنگی و شاهنامه‌پژوهان از طریق ارتباط با علما و استفاده از نظر آنها باید پیش‌قدم شوند تا موضوع فردوسی در مشهد سمت و سوی بهتری بگیرد.
این دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه به توجه ویژه جشنواره هنرهای شهری «خانه بهار» مشهد به موضوع فردوسی اشاره کرد و گفت: هنر می‌تواند نقطه پیوند مردم با فردوسی باشد چراکه نسبت به سایر ابزارها راحت‌تر در بین بدنه مردم و اجتماع نفوذ پیدا می‌کند.
وی افزود: درحال حاضر بزرگترین رسالت ما در مشهد این است که چگونه بین شاهنامه و بدنه اجتماع و مردم، مدارس و خانواده‌ها پیوند برقرار کنیم لذا باید زمینه مناسبی برای شناخت بیشتر از بزرگترین حماسه‌سرای تاریخ فراهم شود.
قیامتی با بیان اینکه می‌توان فردوسی را با نماد و تبلیغات شهری به مردم معرفی کنیم، اظهار کرد: نمادهای داستان‌های شاهنامه باید در سطح شهر و در دسترس مردم باشد و در دسترس و مقابل دید عموم افراد قرار بگیرد.
این مدرس دانشگاه اجرای پروژه جلوخان فردوسی را بسیار ارزشمند خواند و اظهار داشت: در این راستا می‌توان در مسیر آرامگاه فردوسی، از نمادها و المان‌های شاهنامه استفاده شود تا مردم آشنایی بیشتری از آنها پیدا کرده و بستر تصویرسازی داستان‌های شاهنامه در سطح جامعه هر چه بیشتر فراهم شده و برای عموم مردم قابل لمس شود.
وی همچنین به برگزاری نمایش‌های خیابانی و پرده‌خوانی شاهنامه طی ایام نوروز و در قالب «تماشاخانه بهار» اشاره کرد و گفت: از دیگر پیشنهادات برای فراهم کردن زمینه‌های شناخت بیشتر مردم از شاهنامه، اجرای نمایش‌های خیابانی با این مضمون و در سطح شهر است که می‌تواند در طول ایام سال ادامه پیدا کند.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری مشهد
