مرد سنگین وزن جودوی کشورمان، بعد از رهایی از مصدومیت شش ماهه، دوباره تمرینات خود را شروع کرده و حالا تمام تمرکز خود را برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ گذاشته است. جواد محجوب، افتخارآفرین خراسانی، این روزها سخت در حال تمرین است تا بتواند به آرزوی دیرینه خود یعنی کسب مدال در آوردگاه المپیک برسد.این ملی پوش کشورمان این روزها در مشهد تمرینات بدنسازی را پشت سر می‌گذارد تا از خردادماه روی تاتامی برود و در عرصه‌های بین‌المللی بدرخشد.
هر چند که دل پر دردی از بی توجهی مدیران ورزش استان دارد اما وی دیگر به این وضعیت عادت کرده است و تمرکز خود را روی موفقیت در مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان گذاشته است و پس از آن قصد خداحافظی از تاتامی را دارد.در یکی از روزهای بهاری، گپ و گفتی با این ورزشکار بااخلاق داشتیم که در ادامه تقدیم می‌شود.
برای جهانی آماده می‌شوم
حدود شش ماه است که از عمل جراحی پایم می‌گذرد و در این مدت توانستم تمرینات خوبی برای بهبودی پایم داشته باشم. متاسفانه در مسابقات آسیایی ۲۰۱۸ باکو در رقابتی سخت با مصدومیت از ناحیه زانو، مدتی از مبارزه دور شدم اما خدا رو شکر عمل خوبی نزد دکتر کیهانی در تهران داشتم. اکنون هم که به مشهد برگشته ام ، کارهای فیزیوتراپی را نزد دکتر خباز انجام می‌دهم.تمریناتم رو به فشار است و به روزهای اوج نزدیک می‌شوم. چند روز دیگر تمرینات روی تاتامی را هم شروع می‌کنم تا برای مسابقات بین‌المللی آماده‌تر شوم، چرا که از خرداد در اولین اقدام، اردوی مشترک در آلمان و سپس مسابقات بین‌المللی در کشورهای کرواسی، مجارستان و کانادا را در پیش دارم. پس از آن هم در شهریور برای مسابقات جهانی ژاپن آماده می‌شوم.از مسابقات جهانی مدالی ندارم. امیدوارم این بار بتوانم برای کشور و مردم خراسان افتخار آفرینی کنم.
بعد از المپیک از جودو خداحافظی می‌کنم
از همان دوران نوجوانی آرزو داشتم در المپیک مدال کسب کنم. در المپیک لندن و برزیل حاضر بودم اما با بدشانسی روبه رو شدم و دستم به مدال نرسید ولی این بارتصمیم گرفته‌ام که تمام تمرکز و ذهنم را روی مدال المپیک ۲۰۲۰ بگذارم و سپس از دنیای جودو خداحافظی کنم. رسیدن به این سطح آرزوی هر ورزشکاری است و الان که در ۲۸ سالگی قرار دارم،تمام تلاشم را می‌کنم تا به این مرتبه برسم.اکنون کوله باری از تجربه هستم و به لطف خدا و دعای مردم سعی دارم به تنها آرزوی بر دل مانده برسم.ا
ین را می‌دانم که باید سختی‌های زیادی را پشت سر بگذارم وشب‌های زیادی را با درد بخوابم و قید تفریح و خوشی هایم را هم بزنم اما می‌خواهم به این مدال دست پیدا کنم و سپس تشک تاتامی را ببوسم و وارد دنیای دیگری از ورزش حرفه‌ای شوم.
وارد دنیای ورزش MMA می‌شوم
بعد از خداحافظی از دنیای جودو، قصد دارم وارد دنیای ورزش حرفه‌ای MMA شوم. قبلا مدتی در این زمینه تحقیق کردم.الان هم با اطلاعات و علاقه می‌روم تا بتوانم در این زمینه نیز موفق شوم. حدود ۱۰ سال در ورزش حرفه‌ای کار کرده‌ام و هنوز به حق خود نرسیده ام. مسئولان هم هیچ توجهی به ورزشکاران حرفه‌ای ندارند. اگر من ورزش حرفه‌ای را کنار بگذارم،شغلی ندارم که بتوانم نیازهای زندگی‌ام را تامین کنم. بنابراین برای ورود به این ورزش هدف دارم و از روی شوق و اشتیاق هم نیست.
به ورزش قهرمانی توجهی نمی‌شود
متاسفانه روز به روز ورزش قهرمانی در استان ما بی ارزش می‌شود. قهرمانانی که سال‌های متمادی از خوشی و تفریح خود زدند تا برای شهرشان مدال کسب کنند، الان جایگاهی ندارند.موقعی که مصدوم می‌شویم احوال ما را نمی‌پرسند.الان حدود شش ماه است که مصدوم هستم و کسی سوال نمی‌کند که محجوب کجاست و چه کار می‌کند.
این باعث بی انگیزگی ورزشکاران می‌شود.به نظرم مدیران ورزشی درکی از ورزش قهرمانی ندارند و فقط دلشان به عکس‌های یادگاری با قهرمانان خوش است. هیچ کدام از مسئولان نمی‌دانند المپیک رفتن یعنی چه. نمی‌دانند یک ورزشکار چه سختی‌هایی را باید متقبل شود.البته مدیر کل جدید یک بار به منزلم آمده و احوال مرا جویا شده است اما مدیر کل قبلی اصلا نمی‌دانست خانه‌ام کجاست.
شرایط خوبی در فدراسیون حاکم است
خوشبختانه تغییر و تحول خوبی در فدراسیون جودو روی داده است و مدیران خوبی انتخاب شده‌اند که همگی جزو این خانواده هستند و در پیشرفت ورزشکاران تاثیر گذارند.خسروی نژاد از مربیان خیلی خوب است و می‌تواند خیلی به ما کمک کند.آرش میر اسماعیلی نیز جزو قهرمانان این کشور است که بیش از هشت سال در اوج بود و می‌تواند مشکلات ورزشکاران را بهتر درک کند.الان جو خوبی در تیم ملی و فدراسیون حاکم است که امیدواریم این روند ادامه پیدا کند تا به موفقیت دست پیدا کنیم.
وضعیت جودوی استان خراب است
الان وضعیت جودوی استان اصلا خوب نیست.زمانی در هفت وزن تیم ملی، سه خراسانی فیکس داشتیم که الان نداریم.نمی دانم رئیس هیئت جودوی استان کجاست و چه می‌کند.وقتی می‌خواستم مدال هایم را به موزه حرم امام رضا(ع) اهدا کنم،رئیس هیئت آمد سخنرانی کرد و عکس یادگاری گرفت و رفت. شرایط فعلی جودو اصلا خوب نیست.خودم تعصب خاصی به خراسان بزرگ دارم. اگر ورزشکار با استعدادی ببینم، حتما او را به مربیان تیم ملی معرفی می‌کنم. یک بار به شهر سرخس رفتم و دیدم دو ناشنوا استعداد خوبی در جودو دارند که به سرمربی تیم ملی معرفی کردم و الان یک نفر از آن‌ها به مسابقات آسیایی هم راه پیدا کرده است.
به پدر، مادر و همسرم مدیون هستم
پدر و مادرم همیشه حامی من بودند. حتی روزی که لباس جودو نداشتم مادرم النگوی یادگاری خودش را فروخت تا لباس بخرم.اگر تاکنون افتخاری داشته ام، همه به لطف و حمایت‌های پدر و مادرم بوده است. همسرم نیز حامی و پشتوانه خوبی برایم است و در تمام شرایط سخت حمایتم می‌کند.در دوران مصدومیت‌ام نیز دوستانم به خصوص سجاد ایزدی خیلی کمک کردند تا به روزهای اوج برگردم.
منبع: روزنامه خراسان رضوی
