می خواستم شهریه دانشگاهم را بدهم

  • ۲ سال قبل
  • 0

گفت و گو با دانشجوی ۱۹ساله مشهدی که در چاه شیادان مجازی سقوط کرد و قربانی شد از میانه های ترم پیش مدام به فکر شهریه ترم جدیدش بود. هر دری را زده بود اما بی نتیجه. از دوستانش مشورت گرفته بود و آن ها به او پیشنهاد کارهای مجازی را داده بودند. اما او از این موضوعات به درستی سردر نمی آورد تا اینکه با پرس و جو به یک آگهی در فضای مجازی رسید. در این آگهی تبلیغاتی عده ای خود را مالکان یک شرکت تجاری قانونی معرفی می کردند و از متقاضیان خواسته بودند با اقدامات تخصصی بدون دردسر دستمزد دریافت کنند. اما این کاریابی مجازی نه تنها برای دانشجوی مشهدی تبدیل به پول نشد، بلکه تنها در ۱۲ساعت او را ۱۰۰میلیون تومان بدهکار کرد. در ادامه جزئیات این پرونده را از زبان امیرحسین که در دام شیادان فضای مجازی گرفتار شده، خواهید خواند.

به دنبال کار پاره وقت بودم
دانشجوی کارشناسی رشته علوم ورزشی هستم. تازه وارد دانشگاه شده ام، چون شهریه های دانشگاه برایم سنگین بوده، مدتی است که به فکر کاری جانبی افتاده ام تا بتوانم شهریه دانشگاهم را جفت و جور کنم.
به همه رو زدم، اما هیچ کس نتوانست کمکم کند. همین شد که به فکر کار پاره وقت افتادم. موضوع را به یکی از دوستانم گفتم که پیشنهاد داد، با توجه به اینکه مرتب با گوشی تلفن همراهم کار می کنم، به سمت مشاغل دیجیتالی مثل رمزارزها و… بروم.
کمی تحقیق کردم ولی فهمیدم بدون پول نمی شود وارد این حوزه شوم. حداقل برای سرمایه گذاری اولیه مقداری پول نیاز بود و تازه اگر انتخاب هایم درست بود و مشکل خاصی هم پیش نمی آمد، در مدتی طولانی به سودی ناچیز می رسیدم. از وقتی که فهمیدم برای استفاده از رمزارزها باید سرمایه گذاری بلندمدت داشت و معمولا در کوتاه مدت سود زیادی به دست نمی آید، بی خیال این حوزه شدم.آگهی را در یکی از سایت ها دیدم
دوستانم پیشنهاد دادند که در همین حوزه برای دیگران کار کنم، ولی من تا به حال اصلا چنین کارهایی نکرده بودم. دو هفته پیش در سایت دیوار می گشتم که چشمم به یک آگهی تبلیغاتی افتاد. عده ای در این آگهی اعلام کرده بودند که برای یک پروژه رمزارز نیاز به همکار دارند و دستمزد بر اساس کار بیشتر متغیر خواهد بود.
یک شماره تلفن ثابت و دو تلفن همراه هم پایین آگهی موجود بود که با یکی از خط ها تماس گرفتم. فردی در آن طرف جوابم را داد و مدعی شد که یک شرکت در منطقه شهرک غرب مشهد هستند و مجوزهای قانونی این کار را هم دریافت کرده اند. آن ها همچنین گفتند که این اقدام زیر نظر پلیس فتا انجام می شود و اگر به سایت پلیس فتا سر بزنید یا درون گوگل جست‌وجو کنید، متوجه درستی حرف های ما می شوید.
دو هفته بود که مرتب جست وجو و اطلاعات کسب می کردم. آدرس صرافی ای که از من خواسته بودند آنجا احراز هویت کنم را هم که جست وجو کردم، نشانی از مشکل دار بودن نداشت و قانونی فعال بود. داشتن تلفن ثابت، حرف هایی که از کارمند شرکت تلفنی شنیدم، داشتن آدرس در منطقه قاسم آباد و از طرفی نیاز مبرم به پول موجب شد تا به آدرس صرافی اعلام شده بروم و حساب بازکنم.

قرار بود ربات ها برایم کار کنند
از همان اول هم قرار بود که من پس از انجام احراز هویت، حساب کاربری ام را در اختیار این افراد قرار دهم تا آن ها با خرید و فروش رمزارز که ربات ها انجام می دادند، درصدی از سود فروش را دریافت کنم. چون شک داشتم از فردی که تلفنی با او صحبت می کردم پرسیدم: چطور بدون هیچ مشخصاتی به من اعتماد می کنید و این همه پول را به حسابم واریز می کنید که او پاسخ داد تمام اطلاعاتم را در صرافی آنلاین ثبت کرده ام و آن ها به این اطلاعات دسترسی دارند. به نظرم منطقی می آمد.
تقریبا ساعت ۱۹:۳۰یکشنبه – همین هفته- بود که اطلاعات دو حساب کاربری و حساب بانکی ام را در اختیار این افراد قرار دادم که عملیات شروع شد. مبالغ زیادی به حساب بانکی ام واریز می شد. از دومیلیون و ۵۰۰هزار تومان تا ۱۰ و ۲۰میلیون تومان. به طوری که تا صبح حدود ۱۰۰میلیون تومان به حسابم واریز شد.

اولین بارم بود
قبل از این اصلا از این کارهای بورس و رمزارز و این ها نکرده بودم. نمی دانستم که این ها چه می کنند. اتفاقا یکی از آشناهایم پلیس است که با خودم گفتم، صبح با او هم صحبت می کنم که کلاهی سرم نرود.
اما صبح که به سر کار پاره وقتم که در یک شرکت نظافتی است رفتم، پیامکی به دستم رسید :« حساب شما با دستور مقام قضایی مسدود شده است. »بلافاصله به پلیس فتا آمدم و تازه متوجه شدم چه کلاهی سرم رفته است.
من فقط قصد داشتم که شهریه دانشگاهم را به دست بیاورم، اما حالا متوجه شدم که این افراد با آگهی های مختلف و فریبنده تنها قصد داشته اند که به حساب های بانکی ام دست پیدا کنند و پول هایی را که با فریب دیگران در فضای مجازی به بهانه فروش کالا و خدمات ارزان، به دست آورده اند به حساب من واریز کرده اند. به نوعی در کلاهبرداری هایشان شریک شده بودم.
حالا هم کارشناسان پلیس فتا می گویند که مقام قضایی باید برای پرونده ام که ده ها شاکی از سراسر کشور دارد تصمیم بگیرد و من در قبال این اتفاق با توجه به اینکه اطلاعات محرمانه ام را در اختیار دیگران گذاشته ام مسئولم. می ترسم این ندانم کاری روی تحصیل و آینده ام تأثیر منفی بگذارد.

منبع :شهرآرا

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *