نشست تخصصی با موضوع «بررسی وضعیت میانمرتبهسازی و بلندمرتبهسازی در کلانشهر مشهد: بایدها و نبایدها» با هدف آسیبشناسی رویکردهای موجود و ترسیم افق توسعه عمودی شهر مشهد برگزار شد.
در این نشست، کارشناسان و صاحبنظران برجسته حوزه شهرسازی، از جمله معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری خراسانرضوی، حضور یافته و دیدگاهها و نظرات تخصصی خود را پیرامون چالشها و راهکارهای توسعه عمودی شهر به اشتراک گذاشتند. محوریت اصلی گفتگوها، تدوین راهبردی منسجم برای آینده توسعه شهری با تأکید بر رویکردهای صحیح در احداث بناهای میانمرتبه و بلندمرتبه بود.
در این نشست تخصصی، دکتر ناصر محسنی استاد دانشگاه، با نقد عملکرد مدیریت شهری و نظام تصمیمسازی در حوزه شهرسازی، بر لزوم بازنگری جدی در ضوابط و نگاهها نسبت به ساختوسازهای بلندمرتبه تأکید کرد.
او با اشاره به تأخیر در تصویب طرح جامع و خسارتهای ناشی از رکود پروژهها گفت: «بیعملی در تصمیمگیری و سردرگمی مقررات، هزینههای هنگفتی به شهر و سرمایهگذاران تحمیل کرده و فرصتهای سرمایهگذاری را به نصف کاهش داده است.»
محسنی افزود: «برای جذب سرمایهگذاری در مشهد باید فضای ایمن و قابل پیشبینی ایجاد شود. هراس سرمایهگذاران از تغییرات مکرر ضوابط و دبههای اداری، یکی از موانع اصلی توسعه شهری است. باید این تابو درباره بلندمرتبهسازی در مشهد شکسته شود و نگاه علمی و مدیریتی جایگزین نگاه سلیقهای گردد.»
در ادامه، شهرام حدادی، طراح و عضو هیئت رئیسه انجمن توسعه سرمایهگذاری استان، با انتقاد از رویکرد کنونی به بلندمرتبهسازی، آن را بهاشتباه به «لوکسنشینی» تقلیل داده شده دانست و بر ضرورت بازنگری در این نگرش تأکید کرد.
حدادی با اشاره به تاریخچه ضوابط بلندمرتبهسازی در مشهد از سالهای ۸۴-۸۵، اظهار داشت که این رویه، سرمایهگذاری را به سمتی انحرافی سوق داده است.
وی با بیان اینکه سرمایهگذاران سالهاست پشت در کمیسیون ماده ۱۰۰ معطل هستند، بر لزوم خروج از رویکرد صفر و یکی (شش طبقه یا بالای بیست طبقه) تأکید کرد و گفت: «ما باید فضایی برای متوسطمرتبهسازی (بین ۶ تا ۲۰ طبقه) ایجاد کنیم که علاوه بر کاهش هزینههای تصاعدی ساخت در ارتفاعات بالا، پاسخگوی نیاز قشر متوسط جامعه باشد.»
عضو انجمن توسعه سرمایهگذاری تأکید کرد که بلندمرتبهسازی صحیح میتواند با تجمیع خدمات، سفرهای درونشهری را کاهش داده و از خروج سرمایهها از استان جلوگیری کند.
حدادی همچنین به اهمیت فضاهای باز اشاره کرد و گفت: «مشهد از فقر شدید در حوزه فضای باز رنج میبرد. ما باید با کاهش سطح اشغال ساختمانها و احیای حیاطها و فضاهای سبز، کیفیت زندگی شهری را بهبود بخشیم.»
در پایان، وی خواستار آن شد که با نگاهی واقعبینانهتر به مسائل فرهنگی، ایمنی و اقتصادی، مفهوم میانمرتبهسازی به عنوان یک حلقه مفقوده در کالبد شهر مشهد احیا شود تا توسعه پایدار و متناسب با نیاز روز محقق گردد.
دکتر مهدینیا، استاد دانشگاه، در ادامه این نشست تخصصی، با انتقاد شدید از روند طولانی سردرگمی در این حوزه، اعلام کرد که ضوابط بلندمرتبهسازی مشهد از سال ۹۳ تاکنون، یعنی بیش از یک دهه، همچنان در حالت تعلیق و بلاتکلیفی قرار دارد.
وی با اشاره به تأخیر در نهاییسازی اسناد توسعه شهری، تصریح کرد: «ما از سال ۹۵ فرصت سه ماهه برای تهیه سند بلندمرتبه داشتیم، اما همچنان در سال ۱۴۰۳ درگیر صحبت درباره چگونگی کنترل ارتفاع در شهر هستیم. این موضوع به یک تابو تبدیل شده است.»
این استاد دانشگاه خواستار شد که این «تابو» باید هر چه سریعتر شکسته شود و با گفتگو و تعیین خطوط قرمز مشخص، تکلیف شهر از این بلاتکلیفی چندساله خارج گردد.
